CZYM SĄ ODRUCHY TWARZY?

Twarz jest bardzo istotnym elementem naszego ciała i bierze udział w wielu funkcjach takich jak: przyjmowanie pokarmu, zorganizowanie wzrokowej i słuchowej percepcji, emocjonalna ekspresja (uczucia), artykulacja dźwięków (mowa). Podstawą prawidłowego funkcjonowania oraz rozwoju tych funkcji są właśnie odruchy twarzy. Pomagają nam one aktywizować mechanizmy i procesy:

• obronne (dające poczucie bezpieczeństwa i komfortu),
• rozwojowe (pomagające w kształtowaniu się ruchowych schematów twarzy oraz funkcjonowaniu narządu mowy).

KIEDY WYSTĘPUJE DEZINTEGRACJA ODRUCHÓW TWARZY?

W przypadku dzieci i dorosłych z różnymi problemami w rozwoju sensoryczno-motorycznym i mowy, mogą istnieć odruchy które są:

• niedojrzałe w związku z opóźnieniem w ich rozwoju lub w rozwoju układu nerwowego,
• nadaktywne (hiper-aktywne) – jak w przypadku nadmiernego napięcia mięśniowego i reaktywnej pracy mózgu zorientowanej na obronę i przetrwanie,
• słabo funkcjonujące (hipo-aktywne) – jak w przypadku braku napięcia mięśniowego i osłabionego neuro-motorycznego funkcjonowania z jednoczesną aktywną pracą mózgu skierowaną na obronę i przetrwanie,
• dysfunkcjonalne lub patologiczne czyli takie, które działają nieprawidłowo w związku z uszkodzeniami mózgu lub układu nerwowego, przeciwko sensoryczno- motorycznemu schematowi stworzonemu przez naturę.

TERAPIA JEST SKUTECZNIE WYKORZYSTYWANA W PRACY ZARÓWNO Z DZIEĆMI, JAK I DOROSŁYMI Z:

• porażeniami mózgowymi,
• autyzmem,
• zachowaniami agresywnymi,
• lękami i fobiami,
• opóźnieniami w rozwoju umysłowym,
• nadpobudliwością psychoruchową,
• trudnościami w nauce, dysleksją,
• zaburzeniami mowy,
• zaburzeniami integracji sensorycznej,
• innymi deficytami ogólnorozwojowymi.