CZYM SĄ ODRUCHY TWARZY?
Twarz jest bardzo istotnym elementem naszego ciała i bierze udział w wielu funkcjach takich jak: przyjmowanie pokarmu, zorganizowanie wzrokowej i słuchowej percepcji, emocjonalna ekspresja (uczucia), artykulacja dźwięków (mowa). Podstawą prawidłowego funkcjonowania oraz rozwoju tych funkcji są właśnie odruchy twarzy. Pomagają nam one aktywizować mechanizmy i procesy:
- obronne (dające poczucie bezpieczeństwa i komfortu),
- rozwojowe (pomagające w kształtowaniu się ruchowych schematów twarzy oraz funkcjonowaniu narządu mowy).
KIEDY WYSTĘPUJE DEZINTEGRACJA ODRUCHÓW TWARZY?
W przypadku dzieci i dorosłych z różnymi problemami w rozwoju sensoryczno-motorycznym i mowy, mogą istnieć odruchy które są:
- niedojrzałe w związku z opóźnieniem w ich rozwoju lub w rozwoju układu nerwowego,
- nadaktywne (hiper-aktywne) – jak w przypadku nadmiernego napięcia mięśniowego i reaktywnej pracy mózgu zorientowanej na obronę i przetrwanie,
- słabo funkcjonujące (hipo-aktywne) – jak w przypadku braku napięcia mięśniowego i osłabionego neuro-motorycznego funkcjonowania z jednoczesną aktywną pracą mózgu skierowaną na obronę i przetrwanie,
- dysfunkcjonalne lub patologiczne czyli takie, które działają nieprawidłowo w związku z uszkodzeniami mózgu lub układu nerwowego, przeciwko sensoryczno- motorycznemu schematowi stworzonemu przez naturę.
TERAPIA JEST SKUTECZNIE WYKORZYSTYWANA W PRACY ZARÓWNO Z DZIEĆMI, JAK I DOROSŁYMI Z:
- porażeniami mózgowymi,
- autyzmem,
- zachowaniami agresywnymi,
- lękami i fobiami,
- opóźnieniami w rozwoju umysłowym,
- nadpobudliwością psychoruchową,
- trudnościami w nauce, dysleksją,
- zaburzeniami mowy,
- zaburzeniami integracji sensorycznej,
- innymi deficytami ogólnorozwojowymi.